توسط بیدیشا سها: اگر نقاطی را در سراسر جهان مشخص کنیم که در آن ارتش ابرقدرت های جهان می توانند با یکدیگر برخورد کنند، دریای چین جنوبی و دریای سیاه هر دو در صدر جدول قرار خواهند گرفت. پیش از این به ندرت پیش می آمد که قدرتمندترین کشورهای جهان در مانور قاطعانه بر روی آب های بین المللی شرکت کنند، اما اکنون این یک منظره رایج است.

پنتاگون با انتشار ویدئویی نشان داده است که یک جنگنده چینی J-16 مانورهایی را انجام داده است که یک هواپیمای شناسایی نیروی هوایی ایالات متحده را وادار به “پرواز از میان آشفتگی هواپیمای رهگیری” کرده است. مقامات آمریکایی ادعا کردند که جنگنده چینی در 26 مه در حالی که “عملیات ایمن و معمول” را در حریم هوایی بین المللی انجام می داد، مستقیماً در مقابل دماغه هواپیمای مشترک RC-135 Rivet آمریکا بر فراز دریای چین جنوبی پرواز کرد. نزدیکی هواپیماها باعث ایجاد تلاطمی شد که در فیلم از کابین خلبان به تصویر کشیده شد.

RC-135V هواپیمایی است که در نمودار زیر با شماره سریال 64-1484 (RC-135V Rivet Joint) ذکر شده است که در 26 می بر فراز دریای چین جنوبی بر اساس داده های ارائه شده توسط وب سایت های ردیابی پرواز منبع باز فعال بود. وزارت دفاع تایوان تصویری را در 27 مه منتشر کرد که نشان می‌دهد یک J-16 در همان روز رهگیری کشف شده است. مسیر پرواز نسبتاً کوچکتر در منطقه ای است که RC-135 در آن عرضی کرده است.

این رویارویی در حالی صورت می‌گیرد که دو کشور پس از سفر نانسی پلوسی، رئیس سابق مجلس نمایندگان آمریکا به تایوان در اوت 2022 و تصمیم ایالات متحده برای ساقط کردن یک بالن جاسوسی چینی که در فوریه سال جاری بر فراز سایت‌های حساس نظامی ایالات متحده عبور کرده بود، در حال گذر از مشکلاتی در روابط خود هستند. .

اما چنین مواردی دیگر در میان ابرقدرت های جهانی نادر نیست.

نمونه مشابهی از رهگیری بین هواپیماهای نظامی ایالات متحده و چین در اواخر 21 دسامبر 2022 رخ داد. هنگام عبور منظم از حریم هوایی بین‌المللی، یکی دیگر از RC-135 Rivet Joint توسط جت جنگنده J-11 PLA (ارتش آزادیبخش عمومی) رهگیری شد. دریای چین جنوبی در آنچه که ایالات متحده آن را “مانور ناامن” نامید. جنگنده چینی در فاصله 20 فوتی از دماغه هواپیمای آمریکایی با حدود 30 سرنشین قرار گرفت و هواپیمای بزرگتر و سنگین تر ایالات متحده را مجبور به انجام مانورهای فرار کرد.

تعداد رهگیری‌های هوایی پرخطری که هواپیماهای چینی انجام می‌دهند، هشداردهنده است زیرا چین تهاجمی‌تر می‌شود که می‌تواند یک حادثه ناگوار یا حادثه ناامن احتمالی را القا کند.

چین مدعی “حاکمیت غیرقابل انکار” بر 90 درصد دریای چین جنوبی است که بر اساس یک خط 9 تیره U شکل، شامل بسیاری از جزایر در آب مورد مناقشه است که پکن اکنون برخی از آنها را نظامی کرده است – ایجاد صخره ها در جزایر مصنوعی. به شدت با موشک، باند و تسلیحات تقویت شده است.

در ژوئن 2022، یک هواپیمای گشت دریایی P-8A Poseidon نیروی هوایی سلطنتی استرالیا توسط یک PLA J-16 بر فراز دریای چین جنوبی آسیب دید. استرالیا خدمه جت چینی را به انجام “مانور خطرناک” متهم کرد.

با این حال، هم استرالیا و هم ایالات متحده تقریباً تمام ادعاهای ارضی پکن بر دریا را رد کرده اند و به طور معمول عملیات اکتشافی را در آنجا انجام می دهند، از جمله عملیات آزادی ناوبری ایالات متحده (FONOP) از طریق دریای چین جنوبی. در سال 2013، چین دهمین خط را برای تصاحب تایوان در تلاش برای منعطف کردن عضلات خود در منطقه اضافه کرد.

یکی دیگر از مناطق نقطه اشتعال برای غرب، دریای سیاه است که توسط پویایی های تغییر جنگ روسیه و اوکراین به شدت افزایش یافته است.

توده آبی حاشیه ای مدیترانه در اقیانوس اطلس در جناح جنوب شرقی اروپا قرار دارد و مدت هاست صحنه مناقشات بین المللی بوده است. با حمله روسیه به اوکراین، پویایی بین ایالات متحده و اردوگاه های متحدان اروپایی اش و روسیه و چین با حوزه نفوذش تشدید شده است.

در اولین رویارویی مستقیم روسیه و غرب، پهپاد آمریکایی MQ-9 Reaper در دریای سیاه سقوط کرد که جنگنده سو-27 روسیه سوختی را رها کرد و به ملخ آن آسیب رساند.

ویدئویی که نشان می‌دهد دو جنگنده روسی سوخو ۲۷ در ۷۵ مایلی جنوب غربی شبه‌جزیره کریمه اوکراین در حال پرواز در نزدیکی پهپاد آمریکایی، در حال رهاسازی سوخت و اصابت پروانه، توسط پنتاگون منتشر شد. رئیس سرویس اطلاعات خارجی روسیه گفت که آمریکا “عمدا و تحریک آمیز” در نزدیکی حریم هوایی این کشور پرواز کرد.

پهپادهای آمریکایی برای انجام ماموریت های شناسایی در داخل و اطراف اوکراین شناخته شده اند. پهپاد ساقط شده MQ9 در حریم هوایی بین المللی – که تحت صلاحیت هیچ کشوری نیست – بر فراز دریای سیاه همین کار را می کرد.

ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد مشترک ارتش گفت: اخیراً یک الگوی رفتاری وجود دارد که در آن اقدامات تهاجمی‌تر از سوی روس‌ها انجام می‌شود.

به طور گسترده‌تر، روسیه منطقه دریای سیاه را برای دسترسی به مدیترانه و فراتر از آن حیاتی می‌بیند: عملیات نظامی خارج از همسایگی نزدیک خود، حفاظت از روابط اقتصادی و تجاری خود با بازارهای کلیدی اروپا، و وابستگی بیشتر جنوب اروپا به نفت و گاز روسیه.