توسط دیپتی یاداو: بیش از دو سال پس از یک کودتای نظامی که منجر به بی‌ثباتی سال‌ها توسعه سیاسی در میانمار شد، تاتمادو در 11 آوریل حدود 160 نفر از ساکنان روستای پا زی گی را کشت که برای افتتاح دفتر محلی در آنجا جمع شده بودند. این اقدام به عنوان بدترین جنایت انسانی حکومت نظامی از زمان کودتای 2021 تاکنون، تیترهای بین المللی شد. و این پرونده حتی بدون مشخص شدن عروسک‌بازان پشت سر بسته شد که مدام اشتهای نظامی سیری ناپذیر حکومت نظامی را تغذیه می‌کنند.

همانطور که برتیل لینتنر، روزنامه‌نگار طرفدار در یک مصاحبه مطبوعاتی بیان می‌کند، «…اگر به سلاح‌هایی که Wa در اختیار دارند نگاه کنید، آن‌ها پیچیده‌تر هستند، آنها به شدت مسلح‌تر از CPB هستند. و همه آن اسلحه ها همگی از چین می آیند. دوره زمانی. هیچ بحثی در مورد آن وجود ندارد.»

سوالاتی در مورد کنترل طولانی مدت حکومت نظامی بر میانمار، حتی پس از تحریم های بین المللی مطرح می شود.

پیشتر در اواخر فوریه 2022، رویترز گزارش داده بود در مورد تبانی آشکار روسیه و چین با ژنرال تاتمادو در تأمین منظم تسلیحات و تجهیزات برای انجام حملات به آنچه که او به عنوان «تجهیزات تروریستی» می‌خواند. صربستان که زمانی نیز یکی از ذینفعان بود، ظاهرا از مارس 2021 عرضه تسلیحات را رد کرد و به قطعنامه سازمان ملل که خواستار توقف عرضه تسلیحات به حکومت نظامی، برخلاف روسیه و چین، رای مثبت داد. اگرچه، چین با انتشار بیانیه ای تلاش کرد تا جنگ داخلی را “حل و فصل” کند که در آن همه جناح ها را به مذاکره دعوت می کند و به صلح فرصت می دهد، زیرا یک کشور مرزی بی ثبات به معنای پناهجویان بیشتر در استان یوننان است. از سوی دیگر، روسیه در مورد حمایت مالی از Tatmadaw در صحنه جهانی بسیار پر سر و صدا بوده است.

همچنین بخوانید | بررسی واقعیت: Tinsukia در آسام طوفان زده نیست، این کلیپ گردباد قدرتمندی را در میانمار نشان می دهد

ائتلاف با کره شمالی پس از کودتا نیز به تدریج تبدیل به شیرین شده است، زیرا ده ها گزارش در مورد شروع مخفیانه هر دو کشور با یکدیگر سرمایه گذاری های نظامی جدید، از جمله یک مخفیانه، منتشر می شود. ماموریت ساخت موشک

دستان تعداد بی شماری از نهادهای تجاری نیز به خون آلوده است و به فعالیت های غیرقانونی آنها توجه کافی نمی شود. حکومت نظامی در این مدت، عمدتاً به دلیل درآمد حاصل از صنعت نفت و گاز خود، که به نوبه خود توسط MOGE (شرکت نفت و گاز میانما) کنترل می شود، پیشرفت کرده است. دسته ای از چهار پروژه گازی فراساحلی ظاهراً ستون فقرات آن هستند و آنها به ترتیب پروژه های گازی Shwe، Yadana، Zawtika و Yetagun هستند.

شرکت های خدمات میدان نفتی که حتی پس از کودتا همچنان در میانمار فعالیت دارند، باید به دلیل رویکرد غیراخلاقی خود که به قیمت جان چندین غیرنظامی بی گناه روزانه تمام می شود، محکوم شوند. در فوریه امسال، عدالت برای میانمار فهرستی از بیست و دو نهاد از این دست که مشخص شد از طریق پرونده های مالیاتی دریافت شده توسط توزیع شده انکار اسرار و سایر منابع، با حکومت نظامی برخورد می کنند.

پرونده های مالیاتی از اداره درآمد داخلی میانمار که توسط انکار توزیع شده اسرار قابل دسترسی است، معدن طلایی برای درک کل فرآیند درآمد حکومت نظامی و شناسایی افراد یا نهادهای خارجی است که با تبانی نزدیک در کل فرآیند کار می کنند.

دو شرکت مهندسی اروپایی متخصص در پروژه های برق آبی، یعنی AFRY AB و ILF Group، شریکی مشتاق در تعهدات ارتش میانمار بوده اند که نتایج آن از نظر اجتماعی و زیست محیطی بسیار فاجعه آمیز بوده است.

در نتیجه 8000 نفر آواره شدند، سد پائونگلاونگ بالا یکی از پروژه هایی بود که AFRY درباره آن مشورت کرده بود. این شرکت یک پایگاه مستحکم در میانمار دارد و برای اولین بار در سال 2000 وارد این منطقه شد. همانطور که در وب سایت آن آمده است، تا به امروز خدمات مشاوره ای برای 13 پروژه برق آبی مستقر در میانمار ارائه کرده است. بلافاصله پس از واکنش جهانی که به دلیل افشاگری‌ها دریافت کرد، AFRY بیانیه‌ای درباره تصمیم خود مبنی بر توقف تمام عملیات‌های مرتبط با انرژی آبی خود در میانمار در 21 آوریل منتشر کرد که به “وخامت وضعیت حقوق بشر” کشور پس از دو سال کار اشاره کرد. در کنار حکومت نظامی

گروه ILF مناقصه ای برای پروژه برق آبی Tha Htay در دسامبر 2020 دریافت کرد، که از طریق آن 1.1 میلیون دلار آمریکا به عنوان هزینه های مشاوره از فوریه 2021 تا آوریل 2022 به دست آورد. یک رسانه خبری منطقه ای، Mizzima، درخواست پاسخ از این نهاد را در مورد ادامه عملیات آن در میانمار حتی پس از ورود حکومت نظامی در سال 2021، که پاسخ داد: «فعالیت‌های ما مدتی پیش متوقف شد و اخیراً بر تثبیت سد و تثبیت شیب برای اهداف سرریز متمرکز شد.» با این حال، این شرکت از افشای تاریخ دقیق توقف خودداری کرد.

AFRY AB مستقر در سوئد همچنین توانست مبلغ هنگفتی معادل 4.68 میلیون دلار برای ارائه خدمات مشاوره ای خود در پروژه های نیروگاه برق آبی Upper Yeywa و Middle Paunglaung برای حکومت نظامی از فوریه 2021 تا سپتامبر 2022 به دست آورد.

این که برای اجرای قتل عام پا زی گی نیاز به یک دستور العمل کاملاً برنامه ریزی شده دارد که مواد تشکیل دهنده آن را در زیر می توانید بیابید، قابل بحث نیست.

ماده 1: شرکت هایی که به کشتار «سوخت می زنند».

Jet-A1، نوعی سوخت هوانوردی که در هواپیماهای تجاری استفاده می‌شود، برای هلیکوپترها و هواپیماهای نظامی نیز توسط Tatmadaw استفاده می‌شود، زیرا به نوعی کمک می‌کند تا استفاده از آن را از دید عموم پنهان کند. گزارش عمیق عفو بین الملل در سال گذشته در رابطه با گردش سوخت جت در میانمار، کل این زنجیره تامین که توسط پوما انرژی مستقر در سنگاپور، یک شرکت انرژی جهانی که اخیراً فعالیت خود را در برمه به حالت تعلیق درآورده بود، تسهیل کرد.

در این گزارش، پنج فرودگاه شناسایی شده است که هر کدام در مجاورت یک پایگاه هوایی هستند، که از آنجا حملات غیرنظامی توسط نیروی هوایی میانمار با استفاده از سوخت جت تجاری انجام می شود. همچنین به پنج شرکت در این تجارت سوخت جت با حکومت نظامی اشاره کرد که عبارتند از: پتروچاینا (چین)، تای اویل (تایلند)، روس نفت (روسیه)، شورون (ایالات متحده آمریکا) و اکسون (ایالات متحده آمریکا).

از بین آن پنج فرودگاه مشخص شده که عمدتاً توسط ارتش اداره می شود، فرودگاه بین المللی ماندالی که در مجاورت پایگاه هوایی Tada-U قرار دارد، تأسیساتی بود که برای انجام حملات در Pa Zi Gyi از طریق هلیکوپترهای Mi-35 ساخت روسیه استفاده می شد. طبق گفته شاهدان عینی، حکومت نظامی سه بار محل را شناسایی کرد تا به اعتصابات ادامه دهد تا مطمئن شود که “کسی برای مستندسازی قتل عام باقی نمانده است”.

ماده 2: پروژه های گازی فراساحلی برای “پول آسان”

صنعت نفت و گاز میانمار همیشه برای پر کردن خزانه ملی، که هزینه‌های آن تا حد زیادی به ایدئولوژی صاحب تاج و تخت معاصر بستگی دارد، همواره در حال پیشرفت بوده است. در مورد حکومت نظامی، مهمات و وسایل نقلیه نظامی برای کشتن مخالفان است.

چهار پروژه گازی فراساحلی، که بخش مشخصی از سهام آنها در اختیار MOGE است، بیش از یک دهه است که کارکرد داشته اند و بیش از آنکه فایده داشته باشند، ضرر داشته اند. پیامدهای چنین پروژه‌هایی خانه‌های بی‌شماری متعلق به هزاران ساکن را ویران کرده است و در نهایت آنها را به فقر سوق داده است. به گفته EarthRights International، حتی زیستگاه بیولوژیکی چنین مکان‌هایی بلافاصله پس از شروع پروژه در سلامت کامل قرار گرفته است و بر «اکوسیستم‌های حساس دریایی و کشاورزی» تأثیر می‌گذارد.

پروژه ای که بیش از همه تحت رادار باقی مانده است، میدان گازی شوه است که در نقطه شروع خط لوله گاز طبیعی چین-میانمار، کیاکفیو SEZ (منطقه ویژه اقتصادی) واقع شده است. پروژه گاز در نزدیکی خلیج بنگال قرار دارد و نگرانی‌های امنیتی هند را بیشتر برانگیخته است. این مسیر تا کونمینگ در استان یوننان چین ادامه دارد و از آنجا به شهرهای بزرگ دیگر از جمله نانینگ نیز کشیده شده است. Posco Daewoo Corp که 51 درصد از سهام پروژه Shwe Phase-I را دارد، قرارداد توسعه میدان گازی Shwe را در سال 2018 به دو شرکت Baker Hughes و McDermott واگذار کرده بود.

در اینجا، یک نهاد مورد علاقه می تواند PowerChina باشد، که دارای مجموعه ای چشمگیر از کار بر روی چندین پروژه متمایز در برمه است که یکی از آنها ساخت پمپ بنزین Kyaukphyu است. این اولین پروژه نیروگاه گازی است که توسط PowerChina در میانمار سرمایه گذاری شده است، با ظرفیت نصب شده حدود 135 مگاوات.

CNPC (شرکت ملی نفت چین) که تحت نظارت پاورچینا قرار دارد، بر اساس داده های BRI Monitor، 50.9 درصد از سهام پروژه های خط لوله نفت و گاز چین-میانمار را در اختیار دارد.

به غیر از آن، پاورچین به ترتیب در سرمایه گذاری های متنوعی مانند پروژه استخراج مس Letpadaung، پروژه انرژی خورشیدی 30 مگاواتی Kyeeon Kyeewa، نیروگاه برق آبی Paunglaung و نیروگاه گازی 145 مگاواتی میانمار Kyaukse سرمایه گذاری کرده است.

ماده 3: واردات نظامی درگیری را تشدید می کند

آنچه که حکومت نظامی را شکوفا می کند، عرضه مداوم تسلیحات است که عمدتاً از کشورهایی مانند روسیه، چین و کره شمالی حمل می شود. در حالی که فعالیت های این سه نفر مشهودتر و آشکارتر است، هنوز تعداد زیادی از کشورهایی هستند که از حکومت نظامی منتفع می شوند که فعالیت های آنها به طور گسترده پوشش داده نمی شود، مانند ایران که موتورهای پهپاد را برای میانمار تامین می کند.

توسط شورای مشورتی امنیت در گزارش میانمار چندین کشور عضو سازمان ملل دست خود را در این تجارت غیرقانونی واردات نظامی کثیف کرده اند.

گمان می رود مواد خام برای تولید سلاح، از جمله مس و آهن، از چین و سنگاپور آمده باشد. سوابق حمل و نقل و منابع نظامی سابق، دخالت شرکت‌های مستقر در روسیه و هند را برای تامین قطعات کلیدی مانند فیوزها و چاشنی‌های الکتریکی تایید کرده‌اند. ماشین آلات در کارخانه های اسلحه سازی حکومت نظامی در آلمان، ژاپن، اوکراین و ایالات متحده توسعه یافته است. ادعا می شود که نرم افزار برای راه اندازی این ماشین ها از اسرائیل و فرانسه است. علاوه بر این، سنگاپور به عنوان یک مرکز ترانزیت برای ارتش میانمار و تامین کنندگان خارجی آن کار می کند.

کارخانجات صنایع دفاعی میانمار (DDI) که در زبان عامیانه KaPaSa (Karkweye Pyitsee Setyone) نامیده می‌شود، «نوع خاصی از سلاح را به طور کامل تولید می‌کنند». به عبارت ساده، کارهای آن شامل کل زنجیره تولید سلاح، از فرآوری مواد خام و اجزای سازنده تا تعمیر و نگهداری خروجی است. از این میان، چین به عنوان تامین‌کننده تجهیزات متنوعی که شامل پهپاد، کامیون‌های تاکتیکی چند منظوره، توپ‌های ضدهوایی و موشک‌های زمین به هوا می‌شود، ظاهر شده است.

Tatmadaw خود را به دلیل فراوانی مرگ غیرنظامیان در Pa Zi Gyi تبرئه کرده و به جای آن “مین های تروریستی” را مقصر دانسته است. در وب سایت خود . این سازمان مدعی شد که این حملات حساب شده و فقط “تروریست های پی دی اف” را که در مراسم افتتاح دفتر حضور داشتند، هدف قرار داده است.

بحران میانمار به یک درگیری طولانی تبدیل شده و اکنون به یک فاجعه انسانی تبدیل شده است. همانطور که وقایع هفته های اخیر نشان می دهد، این درگیری بیشتر در حال تشدید است و بدترین اتفاقات هنوز در راه است. از سال 2021، Tatmadaw ضعیف شده است و فرارهایی را تجربه کرده است، از این رو هرگونه افزایشی دور از ذهن است.

در حالی که یک جنگ تزلزل ناپذیر در قاره اروپا ادامه دارد، درگیری داخلی در میانمار قبلاً توسط رهبران جهانی به عنوان یک هدف گمشده فرض شده است. گفتن این که «جنگ هر ملتی متعلق به خودش است» آسان‌تر است، زمانی که به سختی می‌توان از دخالت مخفیانه خود در ایجاد بی‌ثباتی سیاسی دیگر پاک شد. با این حال، هنگامی که آتش سوزی رخ می دهد، همه جا را فرا می گیرد. و همینطور برای هند، زیرا توسعه‌های زیرساختی حیاتی در جزایر کوکو باعث نگرانی‌های امنیت ملی می‌شود.

همچنین بخوانید | مبارزان چریکی یک مقام ارشد انتخاباتی را در یانگون میانمار ترور کردند