چین با بهره برداری وحشیانه از منابع طبیعی ، اردوگاه های کار اجباری و انقیاد فرهنگی ، با تبت نه به عنوان یک منطقه خودمختار بلکه مانند یک مستعمره رفتار می کند.
بهره برداری از مواد معدنی از تبت و ترکستان شرقی ، که اکنون شین جیانگ نامیده می شود ، هیچ مشکلی در رونق اقتصاد چین ندارد.
استخراج و استخراج مواد معدنی در این مناطق اشغالی با پروژه های کوچک در حوض تسایدام آغاز شد. که اعتقاد بر این بود که حدود 100 میلیارد دلار یا 600 میلیارد یوان ارزش دارد.
کروم ، مس ، بور ، لی تیوم و بسیاری دیگر از مواد معدنی خاکی کمیاب در تبت یافت می شود. تعداد زیادی از رسوبات در اندازه های مختلف متفاوت است که بیش از 120 ماده معدنی از جمله فلزات گرانبها مانند اورانیوم و طلا در این منطقه وجود دارد.
بهره برداری از مواد معدنی < / span>
آخرین تصاویر ماهواره ای از استان Driru در استان شمال شرقی ناگچو در تبت ، چشم انداز روشنی از نحوه بهره برداری چین نه تنها از مواد معدنی بلکه از منابع انسانی در این منطقه نیز ارائه می دهد.
تصاویر ماهواره ای نشان می دهد که چین احتمالاً منابع عظیمی از مواد معدنی را در شهرستان Driru پیدا کرده است. جاده های جدیدی برای سهولت حمل و نقل این مواد معدنی از سایت های پروژه استخراج احداث شده است.
دولت چین به دلیل کمبود کانال های ارتباطی بدون مصونیت مجازات از منابع معدنی بهره برداری می کرد ، اما تصاویر ماهواره ای موجود در بازار اکنون باعث شده است کاملاً واضح است.
کار اجباری
دولت چین در تبت تحت منشی قبلی چن کوآنگو و وزیر فعلی ، وو یینگجی که قبل از انتقال به ترکستان شرقی از سال 2011 معاون کوانگو بود ، تصمیمات خشن بسیاری مانند ایجاد اردوگاه های کار اجباری از نوع گولاگ را اتخاذ کرده است.
برای کاهش هزینه تولید مواد اولیه ، دولت چین تصمیم گرفته است با استفاده گسترده از جمعیت محلی به عنوان نیروی کار.
در 50 سال گذشته روستاها و سکونتگاه ها مورد غفلت واقع شده اند و جمعیت آنها آرزوی زندگی بهتر را دارند.
چنین افراد آسیب پذیر مورد سو استفاده قرار می گیرند حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) برای پرداخت پول ناچیز کار می کند توسط شرکتهای دولتی به آنها حمله شده است.
ساختمانهای بزرگ CCP در روستاها ساخته شده است که مردم محلی را که حتی از شهر ناگچو بازدید نکرده اند تحت تأثیر قرار می دهد. چشم انداز اشتغال نادیده گرفتن شرایط زندگی رقت انگیز ارائه شده توسط شرکت ها در مراکز اقامتی از نوع سربازخانه است.
چیدمان ساختمانهای دولتی تازه ساخته شده نشان می دهد که اینها احتمالاً توسط پلیس مسلح خلق (PAP) تحت آزادی مردم نگهداری می شود ارتش.
اردوگاه های کار اجباری چین در تبت: Drathang (اعتبار عکس: هند امروز) 
