چرا جلسه Quad چنین معامله بزرگی است؟

وزیر امور خارجه هند S Jaishankar در حال پرواز فردا به توکیو برای دیدار با وزرای خارجه ایالات متحده ، استرالیا و ژاپن برای دومین سطح وزیر جلسه چهارگانه وزرای خارجه کشورها سال گذشته در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک دیدار کرده بودند. تا آن زمان ، جلسات چهارجانبه در سطح دستیار دبیر برگزار می شد ، به همین دلیل جلسه سال گذشته پیشرفت قابل توجهی داشت.

ارتباط جلسه فردا را می توان در این زمینه و موارد دیگر درک کرد. یکی ، گفتگو در توکیو در حال انجام است. نخست وزیر پیشین ژاپن ، شینزو آبه ، بود که چنین گروهی را (از سال 2006) تحت عنوان “قوس آزادی و رفاه” برای کشورهایی که اقیانوس هند و آرام را ترسیم می کند ، مفهوم سازی کرد. این گروه از کشورها سابقه موفقیت را هنگامی که گردهم آمده بودند ، تا حدودی به طور موقت ، برای کارهای امدادی پس از سونامی 2004 اقیانوس هند ، ایجاد کردند. این مبنای “گفتگوی امنیتی چهار ضلعی” بود که به چهار گوش معروف شد. این گروه پس از خنثی کردن اقدامات بشردوستانه منحل شد.

این ایده بار دیگر احیا شد وقتی كه در سال 2006 ، مانموهان سینگ ، نخست وزیر وقت هند ، در بیانیه ای مشترک با ژاپن ، قول حمایت از گفتگویی را داد هند ، ژاپن و “سایر کشورهای همفکر در آسیا و اقیانوسیه” را در موضوعات “منافع مشترک” گرد هم می آورد. سرانجام ، مقامات ارشد کشورهای چهار کشور برای یک نشست “اکتشافی” (مجدداً آنها بی سر و صدا ملاقات کردند) در حاشیه نشست منطقه ای آسه آن در مانیل در سال 2007 گرد هم آمدند. با این حال ، چند روز قبل از دیدار مقامات ارشد برای اولین بار رایزنی های رسمی امنیتی ، چین برای هر کشوری که هدف از این دیدار را جویا می شود ، مشخصاتی را – که یادداشت های رسمی دیپلماتیک است – صادر کرد. هند و استرالیا به خصوص در مورد ناراحتی چین احتیاط کرده بودند. سرانجام ، ائتلاف آزاد از هم پاشید.

اما دیدگاه آبه در مورد یک استراتژی “آزاد و باز هندو-اقیانوس آرام” (FOIP) با چهار عضو چهار عضو چهارم مواجه شد ، اگرچه کشورها دلایل خاص خود را داشتند. ادعاهای آنها در منطقه است. این در بیانیه های منتشر شده توسط هر کشور پس از نشست 2019 آشکار شد. ژاپن که نخست وزیر جدیدی دارد ، با میزبانی دومین نشست چهارجانبه در توکیو ، هدف خود را برای پایبندی به منطقه نشان داد.

در حالی که این گروه رسماً منحل شد ، کشورها ، به ویژه هند و ژاپن ، به مشارکت مابقی در جلسات و اجلاس های سه جانبه ادامه دادند. این اساس بازگشت به این گروه در سال 2017 را ایجاد کرد ، در همان سال دولت ترامپ اولین استراتژی امنیت ملی خود را منتشر کرد که در آن هر دو حالت تقابل بیشتری نسبت به چین داشت و بر اهمیت “هندو-اقیانوس آرام” به جای منطقه “آسیا و اقیانوسیه”. در سال 2018 ، نخست وزیر مودی ، در یکی از کنفرانس های امنیتی برتر آسیا ، چشم انداز هند از اقیانوس آرام را ترسیم کرد. این مفهوم به آرامی در جای خود قرار گرفت. هند گفتگوهای 2 + 2 (با وزرای خارجه و دفاع) برگزار كرد و در سال 2019 میزبان یك رزمایش ضد تروریسم بود ، با افزایش استراتژی پیمان نظامی با استرالیا برای افزایش قابلیت همکاری بین نظامیان خود در سال 2020. هند همچنین تصمیم دارد تصمیمی را برای ورود استرالیا به تمرین سه جانبه مالابار در اواخر امسال. اگر استرالیا به این تمرین بپیوندد ، گروه Quad در سطح نظامی شرکت می کند.

به همین دلیل جلسه فردا اهمیت زیادی پیدا می کند. برای اولین بار امکان نهادینه سازی گروه Quad یا رسمی تر شدن آن وجود دارد. این همچنین در شرایطی اتفاق می افتد که هر کشوری نسبت به توسعه طلبی چین احتیاط می کند ، خواه فعالیت های پکن در دریای جنوب چین ، جنگ تجاری با ایالات متحده یا جنگ مستقیم سرزمینی در مرزهای هند. کانبرا ، که گفته بود می خواهد Quad در سال 2007 به مباحث تجاری و فرهنگی محدود شود ، در ژوئیه امسال استراتژی دفاعی به روز شده ای را منتشر کرد که از زیبایی های دیپلماتیک گذشته شکست. با این حال ، این گروه به عنوان یكی علیه چین مطرح نشده است ، و فراتر از تهدید چین ، همانطور كه ​​استیون بیگن معاون وزیر خارجه آمریكا اخیراً در یك همایش گفت ، برای تبدیل قالب استراتژیك به چند جانبه قوی ائتلاف.

همچنین بخوانید | FATF پاک را در فهرست خاکستری ادامه می دهد ، در صورت عدم موفقیت در تأمین بودجه ترور